پاافزار، کفش، نوعی از پاافزار و جوراب است، (تتمۀ برهان)، چموش: هرگز از دور زمان ننالیدم و روی از گردش آسمان درهم نکشیدم مگر وقتی که پایم برهنه بود و استطاعت پای پوشی نداشتم تا بجامع کوفه درآمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت سپاس نعمت حق بجای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم، (گلستان)
پاافزار، کفش، نوعی از پاافزار و جوراب است، (تتمۀ برهان)، چموش: هرگز از دور زمان ننالیدم و روی از گردش آسمان درهم نکشیدم مگر وقتی که پایم برهنه بود و استطاعت پای پوشی نداشتم تا بجامع کوفه درآمدم دلتنگ، یکی را دیدم که پای نداشت سپاس نعمت حق بجای آوردم و بر بی کفشی صبر کردم، (گلستان)
از دانشمندان معروف ریاضی دان اسکندریه، وی در اواخر مائۀ چهارم میلادی میزیست و او را کتابی است به یونانی بنام ’مجموعه های ریاضی’ و کتابی دیگر در جغرافیا، متن یونانی کتاب دوم از میان رفته ولی ترجمه لاطینی آن موجود است، واز کتاب نخستین او نیز نسخۀ ناتمامی در دست است
از دانشمندان معروف ریاضی دان اسکندریه، وی در اواخر مائۀ چهارم میلادی میزیست و او را کتابی است به یونانی بنام ’مجموعه های ریاضی’ و کتابی دیگر در جغرافیا، متن یونانی کتاب دوم از میان رفته ولی ترجمه لاطینی آن موجود است، واز کتاب نخستین او نیز نسخۀ ناتمامی در دست است
رسول یهوه، دوازدهمین انبیاء اصغر و ختم مصنفین عهد عتیق بود. از او چندان اطلاعی نداریم. محتمل است تخمیناً در سال 416 قبل از مسیح یعنی در اواخر حکومت لخمیا بعد از حگی و زکریا در هنگام اغتشاش عظیمی که درمیان کهنه وقوم یهود روی نموده بود نبوت می نمود. (از قاموس کتاب مقدس). این اسم خاص نویسنده کتاب نیست و نشانه ای که نام نویسنده را مشخص کند در دست نداریم. اما به جای نام او از اشاره ای که در سفر 3 آیۀ اول آمده است چنین به نظر می رسد که کسانی او را پیغمبر می دانسته اند، اما قصد او در آن عبارت این است که فرشتۀ خدا نازل خواهد شد. کتاب ملاکی در آخر پیغمبران کوچک قرار دارد و نشان می دهد که این سفر مربوط به بعد از جلای بابل است. محتویات کتاب هم همین را نشان می دهد
رسول یهوه، دوازدهمین انبیاء اصغر و ختم مصنفین عهد عتیق بود. از او چندان اطلاعی نداریم. محتمل است تخمیناً در سال 416 قبل از مسیح یعنی در اواخر حکومت لخمیا بعد از حگی و زکریا در هنگام اغتشاش عظیمی که درمیان کهنه وقوم یهود روی نموده بود نبوت می نمود. (از قاموس کتاب مقدس). این اسم خاص نویسنده کتاب نیست و نشانه ای که نام نویسنده را مشخص کند در دست نداریم. اما به جای نام او از اشاره ای که در سِفْر 3 آیۀ اول آمده است چنین به نظر می رسد که کسانی او را پیغمبر می دانسته اند، اما قصد او در آن عبارت این است که فرشتۀ خدا نازل خواهد شد. کتاب ملاکی در آخر پیغمبران کوچک قرار دارد و نشان می دهد که این سِفْر مربوط به بعد از جلای بابل است. محتویات کتاب هم همین را نشان می دهد
مبالغه در آمدن و رفتن یعنی تند تند و دوان دوان، (آنندراج) : بره گیو را دید پژمرده روی همی آمد آسیمه و پوی پوی، فردوسی، نبد راه بر کوه از هیچ روی بگشتم بسی گرد او پوی پوی، فردوسی، به پیشم همه جنگجوی آمدند چنین خیره و پوی پوی آمدند، فردوسی، کنون ای سرافراز با آبروی به ایران بباید شدن پوی پوی، فردوسی، بدو گفت شاه از کجایی بگوی کجا رفت خواهی چنین پوی پوی، فردوسی، وآن یار جفت جوی بگرد تو پوی پوی با جعد همچو قیردمیده درو عبیر، ناصرخسرو، کجا عزم راه آورد راهجوی نراند چو آشفتگان پوی پوی، نظامی، بنزدیک من پوی پوی آمدی، حملۀ حیدری، ، امر به پوییدن، یعنی بدو و زود براه برو، (آنندراج)
مبالغه در آمدن و رفتن یعنی تند تند و دوان دوان، (آنندراج) : بره گیو را دید پژمرده روی همی آمد آسیمه و پوی پوی، فردوسی، نبد راه بر کوه از هیچ روی بگشتم بسی گرد او پوی پوی، فردوسی، به پیشم همه جنگجوی آمدند چنین خیره و پوی پوی آمدند، فردوسی، کنون ای سرافراز با آبروی به ایران بباید شدن پوی پوی، فردوسی، بدو گفت شاه از کجایی بگوی کجا رفت خواهی چنین پوی پوی، فردوسی، وآن یار جفت جوی بگرد تو پوی پوی با جعد همچو قیردمیده درو عبیر، ناصرخسرو، کجا عزم راه آورد راهجوی نراند چو آشفتگان پوی پوی، نظامی، بنزدیک من پوی پوی آمدی، حملۀ حیدری، ، امر به پوییدن، یعنی بدو و زود براه برو، (آنندراج)
